Psy w schroniskach, mimo, że mają coraz lepsze warunki są bardzo samotne. Dobre chęci wolontariuszy, którzy wyprowadzają psy na spacer nie zastąpią ciepłego domu z ukochanym właścicielem u boku.

Psy ze schroniska są przebadane i pod obserwacją. Wiemy, wiec jakie pies ma lub miał problemy zdrowotne, jaki ma charakter, co lubi, czego się boi (chyba że jest to młody pies, którego można jeszcze ukształtować, ale takie rzadko się zdarzają).

Niby cena nie powinna być wyznacznikiem, ale sporo ludzi nie stać na psa za 3000 zł. Wówczas psiak ze schroniska może nam zastąpić rasowego. Taki pies kosztuje od 20-60 zł. Jest to symboliczna kwota, a zyskujemy takiego samego, wiernego przyjaciela, jakim byłby pies rasowy.

Faktycznie kiedyś tak było, że kundelek był zdrowszy, odporniejszy na choroby od rasowego psa. Dziś już nie do końca tak jest. Sporo kundelków pokrywa też psy rasowe (a raczej przerasowione w obecnej chwili). Mnożą się choroby, wady genetyczne. Osobiście uważam, że mimo wszystko kundelki mogą (ale nie muszą) być nieco zdrowsze niż psy z hodowli.

Będziemy mieli sporo satysfakcji, że daliśmy szczęśliwy dom pieskowi po przejściach, że zabraliśmy go z tego “psiego więzienia”.

Nie zawsze znamy historię psa, który trafia do schroniska. Czasem zdarza się, że pracownicy nie są wstanie zaobserwować pewnych zachowań. Wychodzą one za to w nowym domu (np. pies boi się człowieka z miotłą – być może był bity, boi się rury od odkurzacza lub jakiś konkretnie ubranych osób). Trzeba wówczas włożyć dużo pracy by takiego pieska na nowo socjalizować. Ale pamiętajmy, że pies rasowy też wymaga socjalizacji!

Nie ma co ukrywać, że psy w schronisku nie wyglądają jak świeżo wystrzyżony York czy Dalmatyńczyk po kąpieli. Są kudłate, łaciate, takie kundelkowate. Ale moim zdaniem liczy się przede wszystkim charakter.

Mniej więcej wiemy jaki pies będzie miał charakter. Każda rasa bowiem czym się charakteryzuje. Jedne są bardzo aktywne, drugie powolne. Jedne będą tolerować dzieci, inne je podgryzać. Małe są ruchliwe, duże bardzie ociężałe. Pamiętajmy jednak, że są to tylko ogólniki wpisane w rasę, ale zdarzają się wyjątki od reguły. Każdy pies jest przecież inny.

Zasadniczo ciężko powiedzieć czy jest to plus czy minus. Psy rasowe kojarzą nam się z czymś ładniejszym i faktycznie w wielu przypadkach tak jest. Jednakże jest wiele psów, które wyglądają na kundelki, a są rasowe i odwrotnie. Wiele jest też po prostu brzydkich. Ale o gustach się nie dyskutuje, a piękno jest pojęciem względnym. I dlatego każdy pies ma szanse na dom.

Z hodowli bierzemy zazwyczaj szczeniaki. Jest to o tyle dobre, że oprócz słodkiej, puchatej kuleczki zyskujemy możliwość wychowania psa według naszych potrzeb. Możemy od razu wyeliminować złe zachowanie i nauczyć psa tego czego chcemy. Zyskujemy też silną więź, gdyż pies w hodowli zostawia całą swoją rodzinę i od teraz my jesteśmy jego stadem.