Pogoda

Dość stabilna pogoda sprawia, że jest to doskonałe miejsce na wakacje prawie przez cały rok. Najlepszy okres to miesiące od stycznia do kwietnia. Później można doświadczyć częstych monsunów i opadów deszczu przy dość wysokiej wilgotności i temperaturze około 30-35 stopni C. Z własnego doświadczenia wiem, że i w lutym zdarzają się silne wiatry i gwałtowny, tropikalny deszcz, przy czym trwa on zwykle zaledwie minutę. Z pogodą nie można się tu nudzić, ale Malediwy są oczywiście najpiękniejsze kiedy rozświetla je słońce, a wyspy błyszczą wtedy w turkusie wody i bieli piasku.

Male, laguny, nurkowanie i spotkania z delfinami

Archipelag wysp tworzy państwo, zwane Republiką Malediwów, które zamieszkuje około 280 osób. Leży ono niewiele 2,5 metra ponad powierzchnią poziomu morza, co czyni je najbardziej płaskim i najniżej położonym państwem na świecie. Jego stolicą jest miasto Male wyrosłe na atolu o tej samej nazwie. Tam znajduje się również port lotniczy przyjmujący masy turystów z całego świata. Turystyka to ważne źródło dochodów tego zakątka świata. Tysiące łodzi motorowych i wodolotów wypełnionych turystami kursują w różnych kierunkach z Male do luksusowych resortów rozsianych na szmaragdowych wyspach. Te przyczółki dla gości stanowią bajkowy azyl, a nawet ziemski raj wolny od doczesnych zmartwień. Rząd Malediwów nie życzy sobie daleko idącej ingerencji tego światka w wewnętrzne życie tubylców. Pomimo że organizowane są wycieczki do Male i na inne wyspy zamieszkane przez mieszkańców Malediwów, są to tylko ściśle wytyczone szlaki turystyczne. Większość przyjezdnych spędza czas na kąpielach słonecznych, pluszcze się w lagunie, snorkeluje lub nurkuje. Rodziny z dziećmi wyruszają na spotkanie delfinów, a zapaleni rybacy wypływają nocą lub bladym świtem na owocne połowy. Mieszkańcy Malediwów uchodzą za ludzi przyjaznych i życzliwych, ale można ich spotkać rzadko w obrębie samych resortów. Pracownicy turystyczni pochodzą w przewadze z Indii lub ze Sri Lanki. Natomiast specjalizujący się w węższej dziedzinie wykwalifikowani przewodnicy i nauczyciele pracujący w centrach nurkowych przyjeżdżają na archipelag z całego świata. Rzadko który turysta myśli w tym miejscu o zabytkach i niewielu wie, że Malediwy mają bogatą i długą historię, podobnie jak położona godzinę lotu stąd Sri Lanka.

Historia opisywana w folderach turystycznych, ale czy prawdziwa?

Foldery turystyczne nie zawierają całej prawdy o tym ziemskim raju stworzonym przez Boga, a zniekształconym przez przerażające instynkty ludzkie. Za zasłoną piękna natury kryje się czasem smutna rzeczywistość, która dotyka również w znacznym stopniu historię Malediwów. Archeolog, David Hatcher Childress w swojej książce Zaginione Miasta Lemurii i Wysp Pacyfiku pisze, że przez wieki panowania Islamu na Malediwach, tj. od 1153 roku, zakazano wykonywania tam wizerunków istot żywych, co w konsekwencji spowodowało całkowite zniszczenie zabytków przeszłości. Fanatyzm religijny zatarł skarby ludzkości, podobnie jak to miało miejsce w przypadku cywilizacji prekolumbijskich w Meksyku i Peru, ale tam ów fanatyzm był zasłoną dla nienasyconej chciwości Europejczyków. Jak pisze dalej autor książki, na Malediwach ma się wrażenie, że nic tam przedtem nie istniało. Dalej autor wspomina, że w latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku odkryto na Malediwach posążek człowieka o długich uszach, podobnych do tych jakie istnieją w Indiach. Znaleziskiem zainteresował się inny, dość kontrowersyjny w kręgach akademickich badacz, Thor Heyerdahl. Kiedy jednak przybył na miejsce okazało się, że figurka została zniszczona. Pozostało po niej tylko zdjęcie. Thor Heyerdahl, autor między innymi książki poświęconej historii Malediwów, zatytułowanej Tajemnica Malediwów, zagorzały zwolennik dyfuzjonizmu cywilizacyjnego, uważał że na Malediwach istniał w przeszłości kult Słońca zaszczepiony przez starożytnych żeglarzy, którzy pływali po całym ówczesnym świecie, w tym do starożytnego Egiptu i Mezopotamii. Zwrócił uwagę, że malediwskie meczety nie są zwrócone mihrabem w stronę Mekki, ale na wschód i zachód, jakby wyznaczały główne wydarzenia solarne, co według autora oznaczało, że budowle religijne na Malediwach były swego rodzaju rekonstrukcją starożytnych świątyń Słońca.

Na archipelagu rządziły kobiety

Według znalezisk archeologicznych, archipelag był zamieszkany od około 1500 lat przed Chrystusem. Pierwsi osadnicy byli prawdopodobnie Ariami. Około 500 lat przed Chrystusem przybyli kolejni osadnicy, Tamilowie z południa Indii i Syngalezi z Cejlonu. Wówczas ludność archipelagu była w większości Buddystami. W tym czasie Malediwy stały się punktem tranzytu w handlu oceanicznym pomiędzy subkontynentem indyjskim i krajami arabskimi. Arabowie z kolei przynieśli ze sobą zmianę wyznaniową. Przed okresem islamizacji Malediwów, według zapisów perskich i arabskich podróżników, na archipelagu rządziły kobiety – królowe. Po przyjęciu Islamu, pozostały tylko cztery z nich, a ostatnia zmarła w szesnastym wieku. W tym samym czasie Malediwy stały się niezależnym sułtanatem. Przyjęcie Islamu wiąże się z pewną legendą o wybawieniu dziewicy ze szponów potwora za pomocą modlitwy koranicznej. Ponoć pokonanie ów stwora słowem Koranu przekonało ówczesnego sułtana o przyjęciu nowej wiary. Jego poddani zostali oczywiście zmuszeni do tego siłą. Od dziewiętnastego wieku islamskie Malediwy były już protektoratem brytyjskim, co trwało do połowy dwudziestego wieku, kiedy to odzyskały niepodległość najpierw jako sułtanat, a od 1968 roku jako Republika Malediwów.

Tajemnicza przeszłość archipelagu jest nadal słyszalna w tradycji oralnej, z której czerpie inspiracje wielu badaczy i pisarzy, oraz w tradycyjnych tańcach i pieśniach w języku malediwskim, który jest swego rodzaju dialektem języka syngaleskiego.

Zabawy z płaszczkami i rekinami

Podczas tych kilku dni, w tym tak oczekiwanego przez zakochanych Dnia Świętego Walentego (w kurortach podobne uroczystości są dozwolone), mój czas wypełniały brodzenie w lagunie, spacery w promieniach słońca, zabawa z małymi rekinami i płaszczkami, które zabłądziły na płyciźnie, oraz rozmyślaniu jaki to świat jest piękny. Podwodny krajobraz urzeka. Na Malediwach jest różnorodna wielość gatunków koralowców i stworzeń wodnych, których barwy podkreślają promienie słońca infiltrujące rafę. Moja wyspa, Bodufinolhu, jest zawieszona na jednej z bogatszych raf, ale najpiękniejsze z nich położone były w oddali od kurortów. Nasz przewodnik i instruktor nurkowania, bardzo sympatyczna i energiczna Japonka raz po raz zwracała naszą uwagę na przemykające w głębi stworzenia. Śpiące i ukryte pośród koralowców żółwie morskie zrywały się na widok nurków i z zaciekawieniem

Kolorowe tańce

Po jak zwykle sutej kolacji składającej się z tony ryb, mięsa, ryżu curry, różnorakich warzyw i owoców, usiadłam wygodnie w barze aby uporządkować notatki z ostatniej podróży. Kolorowy drink na bazie rumu i mleka kokosowego wjechał nagle na stół i pojawił się przed moim nosem. „Tak” – pomyślałam – „ciężkie jest życie naukowca”. Moje przemyślenia egzystencjonalne przerwała głośna muzyka i szelest sukien wirujących w tańcu. Turyści zerwali się, aby